Claire Kendal "Wiem o tobie wszystko"

Określenia stalking i stalker są dla większości z nas stosunkowo nowe, ale wydaje się, że na stałe zagościły w naszym słownictwie. Niestety w internetowym słowniku języka polskiego nadal ich nie znajdziecie, ale podejrzewam, że to kwestia czasu. Kilka lat temu, gdy czytałam "Cichego wielbiciela" Olgi Rudnickiej, to zjawisko stalkingu było dla mnie czymś zupełnie nowym. Książka w dużej mierze otworzyła moje oczy na ten problem, pomogła zrozumieć sytuację osoby nękanej, to, jak czuje się osaczona przez swojego „wielbiciela”. Wtedy jeszcze niewiele mówiono o tym problemie, z którym osoba pokrzywdzona zazwyczaj musiała sobie radzić sama. Policja nie chciała lub nie mogła pomóc. Na szczęście w międzyczasie trochę się zmieniło, pokrzywdzeni nie muszą już sami walczyć ze stalkerami. Problem bez względu na to, jak bardzo wydaje nam się egzotyczny, może dotyczyć każdego z nas. Chociaż na szczęście nie zetknęłam się z nim osobiście, to niestety mam przyjaciółkę, która nie może powiedzieć tego samego... Jej historia pewnie też nadawałaby się na książkę, ale nie mam pojęcia, czy moja przyjaciółka będzie chciała dzielić się nią ze światem. Powróćmy jednak do sedna tej recenzji, czyli książki Claire Kendal "Wiem o tobie wszystko".

"To jesteś ty. Oczywiście, że ty. To zawsze jesteś ty. Ktoś mnie dogania, wtedy się odwracam i widzę ciebie. Wiedziałam, że to będziesz ty, a jednak tracę równowagę na zamarzniętym śniegu".

Clarissa czuje się osaczona. To, co się dzieje w jej życiu, a dotyczy jej prześladowcy, skrupulatnie zapisuje w notesie. Wszystkie incydenty mają zostać uwiecznione, co w przyszłości może pomóc wsadzić stalkera do więzienia.

Problemy Clarissy zaczęły się trzy miesiące temu, kiedy to na zaproszenie Rafa wzięła udział w jego spotkaniu autorskim. Mężczyzna robił wszystko, by zbliżyć się do Clarissy, by zostać zaproszonym do jej mieszkania. Dzięki temu, że wlał w nią dużo alkoholu, być może zmieszanego z jakimiś innymi środkami, udało mu się osiągnąć swój cel. Był w jej mieszkaniu, dotykał jej bezwładnego ciała, ona nie miała siły z nim walczyć, więc mógł zrobić z nią wszystko... Clarissa nie pamiętała, co się wydarzyło tamtej nocy, ale rano zrobiła wszystko, by szybko pozbyć się Rafa. Niestety mężczyzna nie był w stanie pogodzić się z odmową, z odtrąceniem przez kobietę.

Dla Clarissy pewnego rodzaju wytchnieniem ma być proces, w którym będzie jednym z przysięgłych. Ma on trwać siedem tygodni, w trakcie których ma nadzieję, że nie będzie za często widywała swojego prześladowcy. Oboje pracują na uniwersytecie, więc dzięki tej przerwie w pracy, ilość ich spotkań powinna znacznie zmaleć. Niestety tak się nie dzieje...

"Nauczyli ją, by wierzyła, że każdy zasługuje na wybaczenie, ale nie potrafiła czuć tego wobec niego. Wpoili jej, by uznawała punkt widzenia innych ludzi, bez względu na to, jak by to było trudne. Może istniał na świecie ktoś, kto mógłby uznać jego punt widzenia. Dla niej jednak było to niemożliwe. On był jej wrogiem, tylko i wyłącznie".

Raf zmienia życie Clarissy w koszmar. Kobieta zaczyna bać się swojego cienia, tego, co może przynieść każdy kolejny dzień. Z broszurek informacyjnych wie, że musi skrupulatnie zbierać wszelkie dowody przeciwko prześladowcy. Wie, że w procesie jej słowo będzie przeciw jego słowu, że jej sytuacja może nie jest beznadziejna, ale na pewno jest bardzo trudna. Pozbycie się stalkera nie jest łatwe.

Książka realistycznie opisuje to, przez co musi przejść osoba prześladowana, jak się czuje w takiej sytuacji i jak walczy o własną wolność. Obraz ten nie napawa optymizmem, momentami wprawia w osłupienie. Dziwi mnie trochę fakt, że nasza bohaterka chce stawić czoło problemom sama, z nikim się nimi nie dzieli, nie opowiada o tym nikomu bliskiemu. Wiedzę, jak sobie radzić w tej sytuacji czerpie z broszurek i infolinii... Chce chronić osoby z własnego otoczenia przed Rafem, wszystko bierze na siebie. Wiem, że ilu ludzi, tyle reakcji, więc może faktycznie są osoby, które tak reagują na zagrożenie, ale ja z pewnością postąpiłabym zupełnie inaczej.

"Wiem o tobie wszystko" to przede wszystkim powieść psychologiczna. Mamy tu owszem trochę dreszczyku, przerażających scen, ale myślę, że przede wszystkim obnaża ona psychikę osoby pokrzywdzonej i jej prześladowcy. W książce jest kilka zwrotów akcji, momentami wieje grozą, ale nie na tym skupiła się autorka. Na czoło zdecydowanie wysuwa się warstwa psychologiczna. Spora część książki to są zapiski Clarissy, w których to zwraca się do swego prześladowcy, opowiada o tym, co jej zrobił, co zrobił z jej życiem, z jej poczuciem bezpieczeństwa.

Mnie ta historia bardzo zainteresowała, od początku obawiałam się o losy naszej bohaterki, zastanawiam się, czy uda jej się zakończyć koszmar, który zawładnął jej życiem, powrócić do normalności. Trudno pozostać wobec tej historii obojętnym, myślę też, że trudno będzie o niej zapomnieć.

"Wiem o tobie wszystko" to bardzo dobry thriller psychologiczny, który zabiera nas w świat, do którego sama osobiście nigdy nie chciałabym się dostać. Tą rzeczywistością steruje osoba chora psychicznie, osoba, która na swój własny upośledzony sposób rozumie miłość, która nie przyjmuje do wiadomości odmowy, której życie kręci się wokół osoby uwielbianej, czy ta tego chce, czy nie. Ta miłość może doprowadzić do obłędu, a nawet zabić.

Oczywiście polecam!

Moja ocena: 7/10

Za książkę bardzo dziękuję Wydawnictwu Akurat.

Claire Kendal, Wiem o tobie wszystko, Wydawnictwo Akurat, 2015,

ISBN: 978-83-7758-806-2,

Str. 416.

Cytaty pchodzą z recenzowanej książki.

Książka bierze udział w wyzwaniach:  "Historia z trupem",  "Kryminalnym wyzwaniu",  "Klucznik" oraz "Przeczytam tyle, ile mam wzrostu" (2,6 cm, razem 53,9 cm).