Dr Michael H. Greger, Gene Stone „Jak nie umrzeć przedwcześnie. Co jeść, aby dłużej cieszyć się zdrowiem”

Tematyka zdrowego odżywiania jest mi bardzo bliska. Od kilku lat jestem fanką Kasi Bosackiej i jej pouczających i jednocześnie bardzo ciekawych programów. Czytam etykiety, wprowadzam sporo nowości do diety mojej rodziny. Bardzo się zdziwiłam, gdy niedawno dowiedziałam się, że zalecana przez Instytut Żywności i Żywienia piramida żywienia nagle się zmieniła. Już nie jest taka, jakiej uczyliśmy się w szkole. Okazało się, że to jednak warzywa i owoce są najważniejsze w naszej diecie i to ich powinniśmy jeść najwięcej, a nie jak twierdzono wcześniej, produktów mącznych i zbożowych. Wydaje się to być trafną decyzją, chociaż wielu dietetyków i tak ma zastrzeżenia do nowej piramidy. Powodów jest kilka, jak chociażby ten, że rośliny strączkowe zostały wrzucone do jednego wora z mięsem i rybami, a zatem ich znaczenie zostało dosyć zmarginalizowane. Nie będę się tu rozwodzić nad zaleceniami Instytutu Żywności i Żywienia, bo nie to jest tematem tego posta. Wrócę do książki, którą właśnie przeczytałam i która nieźle namieszała mi w głowie.

Michael H. Greger jest amerykańskim lekarzem, który od lat interesuje się tematyką zdrowego żywienia i z wielkim zaangażowaniem stara się szerzyć posiadaną wiedzę, zarażać innych dobrymi nawykami żywieniowymi, a co za tym idzie, zapobiegać występowaniu chorób lub je leczyć właściwą dietą. Jak myślicie, co trzeba jeść, by nie umrzeć przedwcześnie?

Przede wszystkim warzywa i to przeróżne. Całe bogactwo rożnych smaków i kolorów, przy czym autor podkreśla, że należy przede wszystkim pamiętać o roślinach kapustowatych, bo to one chronią nas przed wieloma chorobami. Autor zaleca zjadanie trzech porcji roślin strączkowych dziennie, co mi rzadko udaje się zrobić w tygodniu, a co dopiero jednego dnia. Mamy czerpać z bogactwa owoców, a szczególnie jagód. Sięgać po orzechy i różnorodne przyprawy, ale koniecznie włączyć do swojej codziennej diety siemię lniane (o jego cudownych właściwościach możecie przeczytać na stronie Droga do siebie) i kurkumę. Należy unikać żywności przetworzonej, białego pieczywa, ale za to nie można zapomnieć o produktach pełnoziarnistych. Doktor Greger odradza jedzenie mięs, ryb, nabiału, tłuszczy, w szczególności trans, oleju palmowego i oczywiście zwierzęcych. Zachęca do zaprzestania używania soli, białego cukru i oczywiście rzucenia palenia. Nie zapomina też o aktywności fizycznej, której poświęcił osobny rozdział.

Autor przedstawia wyniki badań naukowych, różnych eksperymentów, które mają pokazać, że jego zalecenia nie wzięły się znikąd. Opisuje, co powinniśmy jeść każdego dnia, ale sam przyznaje, że zdarza mu się sięgać po produkty niewskazane w diecie. W końcu każdy z nas ma jakieś słabości. Najważniejsze, żeby ulegać im jak najrzadziej. Zachęca do przejścia na zalecaną przez niego dietę albo przynajmniej przeorganizowania swojej. Nie każdy jest gotowy zmienić z dnia na dzień wszystkie swoje nawyki żywieniowe, ale nawet małe kroczki mogą nam pomóc.

Cóż, muszę przyznać, że książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Wydawało mi się, że żywię się dosyć dobrze, jednak według zaleceń doktora Gregera jeszcze długa droga przede mną. Na dzień dzisiejszy z pewnością nie jestem gotowa, by zostać weganką. Nawet jeśli bez mięsa mogłabym chyba żyć, to jednak bez nabiału nie. Ja kocham kefiry, jogurty i sery! Może kiedyś to się zmieni. Jeszcze niedawno uwielbiałam czekoladowe batony i szyneczki. Teraz wędlin praktycznie nie jadam, mięso rzadko zachwyca mnie smakiem, a batony czekoladowe są dla mnie zbyt tłuste i przesłodzone. Przed przeczytaniem tej książki robiłam sobie wyrzuty, że serwuję mojej rodzinie zbyt rzadko mięso. Wszystko przez to, że odkryłam dużo innych smaków, przy których mięso stało się bardzo nudne. Okazuje się jednak, że to nie błąd, a właściwy kierunek.

„Podstawowy powód, dla którego choroby bywają w rodzinach dziedziczne, jest fakt, że dziedziny jest sposób odżywiania się”.

Wydaje mi się, że dieta przeciętnego Polaka i tak jest znacznie lepsza od tej typowo amerykańskiej, ale wzrost otyłości, odsetek cierpiących na choroby serca czy raka, są czymś, czego nie można nie zauważyć. Na szczęście mamy więcej przepisów regulujących proces produkcji żywności niż jest to w Stanach Zjednoczonych, jednak nie chronią nas one w pełni. Nie jest łatwo unikać tłuszczy trans, oleju palmowego, syropu glukozowo-fruktozowego, glutaminianu sodu, a przecież tych kilka składników to tylko wierzchołek góry komponentów, które nie powinny znaleźć się w naszej diecie. Większość moich znajomych nadal piecze ciasta na utwardzonych margarynach i nawet nie wie, jak jest to szkodliwe. Jak nakłonić te osoby do zmiany nawyków, do sięgnięcia po lepsze produkty? Jedna książką to z pewnością za mało.

Ja planuję sięgnąć po kolejne pozycje o tej tematyce, skonfrontować je z tym, co twierdzi doktor Greger. Jak już wspomniałam, autor świetnie argumentuje swoje zalecenia, powołuje się na mnóstwo wyników badań, popiera swoje wywody ogromną bibliografią. Fakt, że ponad sto stron z pięciuset trzydziestu składających się na tę książkę, to przypisy, mówi sam za siebie. Dlaczego więc tak często krytykuje się diety wegetariańską i wegańską, twierdząc, że trudno by były one zbilansowane? Może nasze poglądy są zbyt skostniałe? Już moje czytanie etykiet wiele osób wyśmiewa, uważając, że to bez sensu, że jestem dziwna. Pewnie zastanawiają się, czemu nie daję dziecku tych wszystkich przereklamowanych i przesłodzonych czekoladek, które są niby tak zalecane dla dzieci. Aurelka lubi gorzką czekoladę, kocha owoce i warzywa. Całe szczęście, że nie jest niejadkiem i nie musimy stawać na głowie, by cokolwiek zjadła.

Pozycja „Jak nie umrzeć przedwcześnie. Co jeść, aby dłużej cieszyć się zdrowiem” jest bardzo dobrze napisana, dzięki czemu jest ciekawa i pouczająca. Mamy tu mnóstwo rad, ale też przykładów, które przecież znacznie lepiej do nas trafiają niż suche fakty. Książkę czyta się świetnie i trzeba przyznać, że jest to wciągająca lektura, co chyba niezbyt często można powiedzieć o poradnikach. Ja jestem zachwycona tą pozycją, zamierzam dzielić się nią z osobami z mojego otoczenia, bo mam nadzieję, że i do ich życia wprowadzi sporo zmian. Planuję ją pożyczyć wielu bliskim, ale myślę, że sama też często będę do niej zaglądać.

Zachęcam Was do lektury, do kupienia tej książki, czy to dla siebie, czy Waszych bliskich. Zdrowych i tych, którzy walczą z chorobą. Babcia autora w wieku sześćdziesięciu pięciu lat usłyszała wyrok, lekarze nie widzieli już możliwości leczenia jej rozległej choroby wieńcowej. Chorą w bardzo złym stanie wypisano do domu, by umarła wśród bliskich. Babcia jednak się nie poddała, za sprawą Nathana Pritikina, pioniera medycyny profilaktycznej, wróciła do zdrowia i dożyła pięknego wieku dziewięćdziesięciu sześciu lat. To za jej sprawą, wnuk zainteresował się tematyką zdrowego żywienia i to jej zadedykował tę książkę.

Książkę gorąco wszystkim polecam, nawet jeśli nie planujecie żywieniowej rewolucji w Waszym życiu.

Moja ocena: 10/10

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Wydawnictwo Czarna Owca. 

Dr Michael H. Greger, Gene Stone, Jak nie umrzeć przedwcześnie. Co jeść, aby dłużej cieszyć się zdrowiem, Czarna Owca, 2016,

ISBN: 978-83-8015-026-3,

Str. 530.

Cytat pochodzi z recenzowanej książki.

Recenzja bierze udział w wyzwaniach:   "Czytamy nowości" oraz  "Łów słów".

Przy okazji tej recenzji chciałabym zachęcić Was do zajrzenia na bardzo ciekawy portal: Kobiece Porady. W dziale Fitness znajdziecie sporo cennych wskazówek na temat żywienia i zdrowego stylu życia. Koniecznie zajrzyjcie też do działu Kultura. Może już znacie tę stronę i zaglądacie tam regularnie? Jeśli nie, to czas to zmienić.