Joanna Opiat-Bojarska „Kryształowi. Łatwy hajs”

Pierwsza część „Kryształowych” zaciekawiła mnie, ale też zrobiła spory mętlik w mojej głowie. Mnogość bohaterów i wątków spowodowała, że przez sporą część „Świeżej krwi” nie mogłam się odnaleźć w tej opowieści. Nie mogę powiedzieć, żeby mi się ona nie podobała. Było wręcz przeciwnie, ale początek nie był łatwy. Za to finał wprawił mnie w konsternację. Miałam nadzieję, że lektura drugiego tomu sprawi, że wszystko ładnie poukłada się w mojej głowie... Czy tak się stało?

Monika Kołodziejczyk w odróżnieniu od męża nie jest czyścioszkiem. Nie lubi sprzątać i nie przywiązuje dużej wagi do porządku. Gdyby Macieja nie było w okolicy, to prawie na pewno ominęłaby dzisiaj to pomieszczenie. Jej zdaniem sprzątanie pokóju, w którym panują egipskie ciemności, jest bez sensu. Jednak nie mając wyjścia, sięga po latarkę czołową i wchodzi do tego pomieszczenia. To co widzi, zniechęci ją do sprzątania tego pokoju na długo, o ile nie na zawsze...

Aspirant Adrian Piasecki przyjeżdża do Suchego Lasu. Tu w domu skrytym za wysokim płotem znalezione zostało ciało młodej kobiety. Właściciele posiadłości twierdzą, że nie wiedzą, kim była denatka, mimo iż ta leży naga na łóżku, które znajduje się w ich domu. Wystrój budynku też jest bardzo dziwny. Mnóstwo łóżek, bar, pokój, w którym jest zupełnie ciemno, w końcu brak kuchni. Czyżby na co dzień nikt tu nie mieszkał? Co wydarzyło się w tym budynku?

Jeśli w przypadku pierwszej części ciężko było mi się wgryźć w fabułę, tak drugi tom wciągnął mnie praktycznie od pierwszej strony. Nic dziwnego, skoro większość głównych bohaterów zdążyłam już dobrze poznać i byłam niezmiernie ciekawa ich dalszych losów. Bez wątpienia dzieje się tu bardzo dużo, nie można narzekać na nudę, bezbarwnych bohaterów czy pruderię. Seks jest tu odmieniany przez wszystkie przypadki. Jest seksbiznes, są narkotyki, nocne kluby, tancerki go-go, duże pieniądze i wielkie przekręty. „Łatwy hajs” to nie jest lektura dla grzecznych dziewczynek. To opowieść z pazurem, dużą ilością niecenzuralnych zwrotów, przemocą i ostrym seksem. Jest tu kilka fragmentów, które mnie zszokowały, kilkakrotnie autorka mnie zaskoczyła, i to mocno. 

„Kryształowi” to opowieść o policjantach. Biuro Spraw Wewnętrznych Policji czuwa nad tym, by wyłapać nieuczciwych funkcjonariuszy, jednak jak się okazuje nawet ta elitarna grupa, która powinna składać się z kryształowo czystych policjantów, wcale nie jest wolna od skazy... A to co dzieje się na niższych szczeblach, wprost nie mieści się w głowie... Tylko niektórzy policjanci stoją na straży prawa, większość, wykorzystuje swoją pozycję dla własnych celów. Bohaterowie tej opowieści zazwyczaj mają wiele twarzy. Ukrywają brudne interesy, niewierność, małe i duże oszustwa, grając jednocześnie rolę idealnego męża, ojca i pracownika.

„Łatwy hajs” to świetna kontynuacja „Świeżej krwi”. Trzyma w napięciu, pochłania bez reszty, i szokuje. Mamy tu naprawdę wartką akcję, fascynujących bohaterów, morze seksu, całkiem niezłą dawkę namiętności. W trakcie tej lektury nie da się nudzić. To świetna opowieść, jednak ostrzegam, że nie jest to lektura dla każdego. To brutalna, momentami wulgarna historia, nad którą trudno przejść obojętnie. Za to pasjonująca. Druga część „Kryształowych” sporo wyjaśniła, ale nadal jest wiele znaków zapytania. Z niecierpliwością czekam więc na trzeci tom.

Moja ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Warszawskiemu Wydawnictwu Literackiemu MUZA SA.

JoannaOpiat-Bojarska, Kryształowi. Łatwy hajs, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2019,

ISBN:978-83-287-1051-1,

Str. 448.