Na zakończenie wakacji

Nie chodzę już do szkoły, a moja pociecha nie chodzi jeszcze do szkoły, więc nie odczuwam jakoś szczególnie tego, że kończą się wakacje. Jednak dostrzegam, że dni stają się krótsze, noce zimniejsze, chociaż oczywiście również latem pogoda potrafi nas bardzo zaskoczyć swoją kapryśnością. Na zakończenie wakacji chciałabym się z Wami podzielić moimi tegorocznymi urlopowymi wspomnieniami.

Udało nam się z mężem i córcią spędzić tydzień nad Bałtykiem w Dąbkach. To niewielka uzdrowiskowa miejscowość, która zachwyciła nas spokojem i różnorodnością. Nie ma tam dzikich tłumów, a za to są morze, piękne jezioro i las.

Co sprawiło, że postanowiliśmy poznać akurat tę niewielką miejscowość? W dużej mierze jest to zasługa Moniki Oleksy, która sama jest bardzo oczarowana tym miejscem i daje temu upust w swoich powieściach. To tam, na bardzo wysłużonym leżaku w Domu Wczasowym "Maria" powstaje spora część jej książek. Tam odpoczywa od codziennych problemów, delektuje się spokojem, pięknem naszego morza...

Jeżeli chodzi o ten spokój to mam pewne obawy, bo skoro poczytna autorka tak reklamuje nadmorską miejscowość, to z roku na rok będą tam ściągały coraz większe tłumy i już nie będzie tam tak zacisznie. Póki co jednak pocieszam się, że baza noclegowa jest jaka jest, więc nie uda się pomieścić w Dąbkach urlopowiczów z całej Polski...

Napisałam, że trafiliśmy do Dąbek dzięki książkom Moniki, ale nie tylko to nas zwabiło. Sama Monika również nas zapraszała nad Bałtyk, właśnie tam, gdzie czuje się najlepiej. Obiecywała, że jest to miejsce idealne dla rodzin z dziećmi, więc postanowiliśmy to sprawdzić. A spotkanie z Moniką miało być prawdziwą wisienką na torcie tegorocznych wakacji.

Dąbki przywitały nas okropną ulewą, ale na szczęście przez pozostałe dni pogoda była już znacznie lepsza i deszcze przechodziły gdzieś bokiem. Kilkakrotnie mieliśmy okazję spotkać Monikę Oleksę, której serdeczność da się odczuć już z daleka. Przyjęła nas z otwartymi ramionami. Dotychczas znałyśmy się z Moniką tylko wirtualnie, więc oczywiście nie widziałyśmy jak wypadnie to spotkanie na żywo, czy nie zabraknie tematów do rozmowy, czy uda się sprostać naszym wyobrażeniom. Na szczęście nasze obawy okazały się zupełnie bezpodstawne, a Monika swoją otwartością i ciepłem zaczarowała nie tylko mnie, ale całą moją rodzinę. Nie będę się tu rozpływała nad zaletami Moniki, jeżeli ktoś z Was ma chęć lepiej poznać tę autorkę, to gorąco zapraszam na jej blog: Magia liter czas słów.

Chcę natomiast podzielić się z Wami wrażeniami ze spotkania autorskiego z Moniką. 20 lipca w Domu Wczasowym "Maria" spotkaliśmy się w gronie fanów autorki, by porozmawiać o jej twórczości, o pisaniu i pisarskich planach. Było to dla mnie zupełnie nowe doświadczenie, ale jakże ciekawe.

Fot. Beata Soczyńska

Monika przywitała nas fragmentem swojej najnowszej książki, opowiadała o tym, jak wygląda praca pisarza. Pokazała zeszyt, w którym tworzy kolejną powieść. Dała też potrzymać swoje magiczne pióro. Monika jest tradycjonalistką i jej opowieści nie powstają na laptopie, a właśnie w zeszycie. Rozmawiałyśmy, czytałyśmy "Samotność ma twoje imię" (między innymi mi przypadł ten zaszczyt i muszę przyznać, że bardzo się tremowałam) oraz jeden z odcinków publikowanych na jej blogu "Czwartkowych obiadów". A wszystko to przy filiżance aromatycznej herbaty i towarzystwie wspaniałych ludzi.

Fot. Beata Soczyńska

Na koniec Monika hojnie rozdawała dedykacje, z czego oczywiście skorzystałam.

Myślę, że wszyscy wyszliśmy z tego spotkania naładowani pozytywną energią, którą emanuje Monika. Każdy z nas dostał też na pamiątkę jeden z tekstów, które znajdziecie na jej blogu. W moje ręce trafił post o kobiecie, o tym że każda z nas jest wyjątkowa, piękna, wartościowa, chociaż nie każda zdaje sobie z tego sprawę. Koniecznie sami przeczytajcie: Jesteś doskonałością.

Fot. Beata Soczyńska

W długie jesienne wieczory będę się ogrzewała wspomnieniami tego magicznego spotkania w Dąbkach i czekała na kolejne lato, kolejny urlop i kolejne spotkanie z Moniką i jej bliskimi.

Moniko, dziękuję i tęsknię!