Katarzyna Michalak "Bezdomna"

Książki pani Katarzyny Michalak budzą dużo emocji, bo ma ona sporą rzeszę swoich fanów, ale też i przeciwników. Jedni się zachwycają jej książkami, inni nie pozostawiają na niej suchej nitki. Wcześniej miałam okazję czytać tylko "Rok w Poziomce" jej autorstwa, który muszę przyznać, że przypadł mi do gustu. Dlatego z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po kolejną jej powieść.

Bezdomna Kinga Król w wieczór wigilijny postanowiła skończyć ze swoim życiem. Zaopatrzona w zapas tabletek i alkohol zamyka się w śmietniku i przystępuje do dzieła. Część tabletek jest już połknięta i popita alkoholem, gdy okazuje się, że dziewczyna nie jest w swojej kryjówce sama, jest z nią kot. Kinga chce się zabić, ale nie chce mieć na sumieniu kota, więc postanawia go wypuścić. Niestety w jej stanie nie jest to łatwe, bo tabletki i alkohol zaczęły już trochę działać. W końcu część tej mieszanki udaje jej się zwymiotować, jednak nadal nie ma siły, by uwolnić zwierzątko. Kot wdrapuje się na kolana dziewczyny, przytula do niej, a Kingę ogarnia sen i wtedy ktoś wchodzi do śmietnika. Ta osoba zauważa kota i chce go wypuścić. Jednak ten zdaje się, że nie chce wyjść bez Kingi, więc w końcu dziewczyna się ujawnia i prosi kobietę, by ta zabrała kota, wypuściła go na zewnątrz. Kobieta chwilę się waha, po czym zaprasza Bezdomną i kota do siebie na kolację wigilijną. Kindze nie mieści się to w głowie, ale Joanna Reszka mówi, że i tak miała ten wieczór spędzić samotnie, więc byłaby bardzo zadowolona z towarzystwa. Joanna jest dziennikarką i jej gest nie jest do końca bezinteresowny, kobieta wyczuła świetny materiał na artykuł, już w myślach widzi siebie jak obiera Złoty Laur, nagrodę dla najlepszego dziennikarza.

Wszyscy idą do mieszkania Joanny, gdzie gospodyni przygotowuje kąpiel dla Kingi, pożycza jej swoje ubrania i zabiera się za przyrządzanie posiłku. Niestety zanim jedzenie jest gotowe, Kinga po kąpieli ze zmęczenia zasypia w łazience. Joannie nie pozostaje nic innego jak położyć dziewczynę spać, a sama spędza noc z kotem. Zwierzak dostaje śledziki, a dziennikarka sięga po alkohol i zwierza się kotu ze swoich zmartwień. Kinga śpi dwa dni.

Ścieżki tych dwóch kobiet miały już kiedyś okazję się skrzyżować, wtedy życie każdej z nich wyglądało zupełnie inaczej. Co się stało od tamtego czasu, że Kinga nie ma dachu nad głową i nie chce dłużej żyć? Czemu Joanna spędza święta samotnie, czemu topi smutki w alkoholu? Oczywiście odpowiedzi na te pytania musicie poszukać w książce.

Katarzyna Michalak podjęła w tej powieści sporo trudnych tematów od bezdomności, po psychozę poporodową, zdradę, aborcję, przemoc wobec dzieci, a nawet morderstwo. Lubię, gdy autorzy mają odwagę pisać o takich problemach, dzięki czemu otwierają czytelnikom na nie oczy. Niestety w tym wypadku czuję mały niedosyt, niby książka mi się podobała, przeczytałam ją w ekspresowym tempie, niemal na jedno posiedzenie, to jednak mam wrażenie, że poświęcenie tylu zagadnieniom zaledwie 252 stron i to dużo czcionką, to zdecydowanie za mało. Kilkakrotnie miałam uczucie, że czegoś mi w tej książce brakuje, że akcja toczy się za szybko i przez to chyba coś mi umyka. Autorka bardzo oszczędnie opisuje otoczenie i wygląd bohaterów, skupia się na ich doświadczeniach.

Finał książki wzruszył mnie, co dla mnie jest sporą zaletą. Lubię sobie uronić łezkę nad lekturą, a w tym wypadku nie była to jedna łza. Z drugiej jednak strony w moim obecnym stanie, gdy hormony szaleją, nie potrzeba mi zbyt wiele, żeby się rozpłakać, a w wypadku tej książki takie emocje wywołał wyłącznie epilog, reszta niestety nie obudziła we mnie aż takich uczuć.

Mam ogromny problem z oceną tej powieści...

Moja ocena (może trochę na wyrost): 7/10

Katarzyna Michalak, Bezdomna, Znak literanova, 2013,

ISBN: 978-83-240-2402-5,

Str. 256.