Brooke Davis "Zgubiono znaleziono"

Właśnie skończyłam czytać książkę Brooke Davis "Zgubiono znaleziono" i zastanawiam się, co mam Wam o niej napisać. Mam wrażenie, że słowa z okładki "Historia, która was rozśmieszy i zasmuci, a nawet czegoś nauczy" w zupełności by wystarczyły, ale wypada, żeby recenzja miała więcej niż jeden akapit, więc muszę coś do niego dodać...

Ojciec Millie Bird umarł, więc wpisała go do swojej "Księgi Nieżyłków", gdzie już wcześniej figurowali między innymi: pająk, babcia, ptak i kot sąsiadów. Teraz pojawił się wpis "MÓJ TATA". To bardzo smutne wydarzenie w życiu dziewczyny, ale niestety to nie koniec. Jej mama zostawia ją w centrum handlowym. Mówi, że zaraz wróci, jednak tak się nie dzieje. Nadchodzi noc, którą dziewczyna spędza pod Ogromnymi Damskimi Majtkami. Dziewczynka cały czas czeka, ufa mamie i wierzy, że ta w końcu się zjawi. Stara się nie opuszczać ani na chwilę miejsca, gdzie mama kazała jej czekać, żeby tamta nie była na nią zła.

Drugiego dnia czekania Millie poznaje Karla Maszynopiszącego, bardzo oryginalnego staruszka, który daje się wciągnąć dziewczynce w dyskusje i oddaje jej swoją babeczkę. Jest to początek bardzo ciekawej znajomości...

Karl właśnie uciekł z domu starców, by zakosztować życia, jakiego nie zna. Szaleć, łamać zasady i cieszyć się tą resztą życia, która mu została. Zaczął od wydłubywania łączników z klawiatur i to bynajmniej nie swoich Mężczyzna wędruje z śrubokrętem i wydłubuje ten jeden konkretny klawisz ze wszystkich napotkanych klawiatur.

Jest też Agatha Pantha, sąsiadka Millie, która po śmierci męża zabarykadowała się w domu i nie przekroczyła od tego czasu jego progu...

Ta trójka stworzy niesamowicie ciekawy zespół, który przemierzy sporą część Australii w poszukiwaniu mamy dziewczynki. Będą zachowywać się dziwnie, mówić zaskakujące rzeczy, a co za tym idzie, wprawiać w osłupienie napotkane osoby, przez co wpadną w niejedne tarapaty.

Jest to trójka poranionych duszyczek. Millie próbuje zrozumieć, co stało się po śmierci z jej tatą i dlaczego mama ją zostawiła. Dziewczynka wszędzie zostawia karteczki "TUTAJ MAMO", żeby ta mogła ją łatwiej odnaleźć, ale niestety nie przynoszą one oczekiwanego efektu. Karl nie potrafi pogodzić się ze śmiercią żony, tym że został sam, że jego miejsce jest w domu starców, że niewiele go już w życiu czeka. Agatha po odejściu męża nie umie wrócić do normalnego życia, odcięła się od świata i skupia się na obserwowaniu oznak własnego starzenia. Prowadzi bardzo poukładane życie w czterech ścianach swojego domu. Chociaż nie wystawia nosa poza dom, to jednak bacznie obserwuje przez okno to, co dzieje się na ulicy, praktycznie każdemu ma coś do powiedzenia i bynajmniej nie są to miłe słowa.

"Zgubiono znaleziono" to ciekawa książka, do tego napisana w bardzo interesujący sposób. W zależności od tego, kto jest bohaterem danego fragmentu, trochę inna jest narracja, jakby dostosowana do charakteru postaci. Jest to bardzo dynamiczny sposób przedstawiania zdarzeń, a to co się dzieje często waha się między absurdem a dramatem. Śmieszne sceny przeplatają się z tymi bardzo smutnymi. Trójka bohaterów jest tak szalona, że można się po nich spodziewać zupełnie wszystkiego, a w końcu oprócz nich mamy tu też kilka mniej znaczących, ale też bardzo ciekawych postaci drugoplanowych.

Autorka dosyć oszczędnie używa słów, ale dobiera je bardzo umiejętnie i zdecydowanie stawia na jakość a nie ilość. Całość tworzy spójne dzieło z niebanalną opowieścią i charakterystycznym stylem.

Jak już pewnie się domyśliliście, przy okazji tej historii podjętych zostało sporo trudnych tematów. Trójkę naszych bohaterów łączy śmierć bliskich osób, z którą każde z nich radzi sobie zupełnie inaczej. Najtrudniejsza jest sytuacja Millie, która nie tylko została półsierotą, ale też została porzucona przez mamę, która najprawdopodobniej nie potrafiła sobie poradzić ze śmiercią męża i w obliczu tej tragedii opieka nad córką zupełnie ją przerosła. Załatwiła tę sprawę w okropny sposób. Pozostawienie dziecka w centrum handlowym jest dla mnie czymś niewyobrażalnym. Gdy w życiu tej małej zabrakło ojca, mama stała się całym jej światem, a teraz i ona zniknęła, co dla dziewczynki jest niezrozumiałe. Ona cały czas czeka na powrót mamy, zastanawia się, dlaczego ta się nie zjawia, czy ona może zrobiła coś złego i dlatego mama już jej nie chce. Gdy czytałam o tym, co się działo w głowie Millie, to serce mi się krajało. Oczywiście nie tylko o tym jest ta książka. Przeczytacie w niej również o samotności, starości, braku sensu w życiu, miłości, małżeństwie, okazywaniu uczuć i kilku innych interesujących tematach.

"Zgubiono znaleziono" to z pewnością pozycja warta uwagi, niebanalna i wyróżniająca się spośród wielu dotykających podobnych problemów. Autorce na niewielu stronach udało się umieścić spory ładunek emocji i zaskakujących wydarzeń. Z pewnością da się dużo wynieść z tej lektury, a do tego trudno się przy niej nie wzruszyć i chociaż kilka razy nie uśmiechnąć. Zarówno fabuła jak i bohaterowie są tak charakterystyczni, że książka na długo pozostanie w mojej pamięci.

Oczywiście polecam!

Moja ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.

Brooke Davis, Zgubiono Znaleziono, Wydawnictwo Czarna Owca, 2015,

ISBN: 978-83-7554-996-6,

Str. 304.

Książki biorą udział w wyzwaniach: "Historia z trupem" oraz "Przeczytam tyle, ile mam wzrostu" (2,2 cm, razem 199,6 cm).