Ahsan Ridha Hassan "Wieża"

"Wieża" to literacki debiut Ahsana Ridha Hassana. Książka ta to zbiór pięciu opowiadań. Osobiście bardzo sobie cenię tę formę literacką, która pozornie wydaje się łatwa, ale w rzeczywistości wcale taka nie jest. Napisanie świetnego opowiadania, którego to kilkanaście stron potrafi nas zachwycić, skłonić do refleksji, rozbudzić naszą wyobraźnię, zaciekawić i poruszyć, wcale nie jest łatwe. Wymaga to dużej umiejętności doboru słów. Tak naprawdę nic tu nie powinno być przypadkowe, każde zdanie winno być dopieszczone. Jak widzicie, stawiam wysokie wymagania opowiadaniom, więc niekiedy zdarza mi się rozczarować i to bardzo. Jak będzie w przypadku tego debiutanckiego zbiorku?

Pierwsze z opowiadań nosi taki sam tytuł jak cała książka, czyli "Wieża". Mowa jest w nim o młodym małżeństwie, które kupuje malowniczo położony dom kilkanaście kilometrów od Krakowa. Oboje zakochali się w nim od pierwszego wejrzenia.

Monika pnie się powoli po szczeblach kariery, natomiast Michał nie jest zadowolony ze swojej pracy, chciałby się oddać pisaniu, a nie wklepywać całe kolumny cyfr do Excela... Do tego jego pensja jest też niezbyt satysfakcjonująca. W spłacaniu kredytu za dom pomaga im ojciec Moniki. Niestety w zamian Michał musi znosić kpiny z jego strony. Teść uważa go za nieudacznika, wolałby, żeby na jego miejscu był Adam – były chłopak Moniki, który zapewniłby jej z pewnością stabilizację finansową. Teść wraz ze swoją partnerką ma ich niedługo odwiedzić i Michał już się boi, jak przebiegnie to spotkanie.

Najbliższy urlop mężczyzna chce spędzić na pisaniu. Już ma wszystko zaplanowane. W małym pomieszczeniu na piętrze chce urządzić pracownię. Kupił maszynę, na której powstanie jego dzieło. Natomiast Monika nie podchodzi entuzjastycznie do pomysłu męża, obawia się, że tak jak poprzednio zacznie wariować w trakcie pisania, widzieć rzeczy i ludzi, którzy nie istnieją. Michał niestety już ma swoje wizje. W ich ogrodzie widzi wieżę, która z dnia na dzień staje się coraz wyraźniejsza...

Pozostałe opowiadania to "Pożerany 4.0", "Robaczywy księżyc", "Doppelgänger" i "Sądny dzień". Ciężko jest je przypisać do konkretnego gatunku. Ma się wrażenie, że balansują one między światem realnym a baśniowym, między snem a jawą, między normalnością a szaleństwem. Nie ma jednak wątpliwości, że są dobre, bardzo ciekawe, intrygujące. Wsiąkamy w każde z nich, nie możemy się od niego oderwać, ciekawi jesteśmy finału każdej z tych opowieści.

Chociaż tematyka tych opowiadań jest różna, to łączy je pewien niepokój, który się z nich wyłania. Są one momentami bardzo przerażające, ale przez to jeszcze ciekawsze. Budzą lęki, które skrywa w sobie każdy z nas. Autor zagląda do psychiki naszych bohaterów, jednocześnie oddziałując na odczucia czytelników, skłaniając ich do refleksji i niejednokrotnie również zaskakując.

Całość została napisana w ładnym stylu. Niemal od pierwszego zdania każdego z opowiadań czujemy, że wkraczamy w inny świat, od którego wprost nie możemy się oderwać, a to dla mnie prawdziwa gratka. W połączeniu z ciekawymi pomysłami daje nam to świetną lekturę i bardzo obiecujący debiut. Już nie mogę się doczekać kolejnych dzieł autora, który rozbudził mój apetyt na więcej. Mam nadzieję, że się nie zawiodę. Was natomiast zachęcam po sięgnięcia po "Wieżę". Warto!

Moja ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję wydawnictwu Novae Res.

Ahsan Ridha Hassan, Wieża, Novae Res, 2014,

ISBN1: 978-83-7942-506-8,

Str. 266.

Książka bierze udział w wyzwaniach:  "Polacy nie gęsi",  "Historia z trupem", "Klucznik" oraz "Przeczytam tyle, ile mam wzrostu" (1,7 cm, razem - 35,2 cm).