Krzysztof Bodzoń "Pionowe formy wyciszenia"

Książka trafiła na moją półkę dzięki konkursowi na blogu Między kartkami i Wydawnictwu NovaeRes. Dziękuję Wam za wspaniałą zabawę i oczywiście tę nagrodę.

Z czym Wam się kojarzy tytuł "Pionowe formy wyciszenia"? Ja początkowo myślałam, że jest to kolejny poradnik na temat metod relaksacyjnych, wprowadzania ładu do własnego życia, prób radzenia sobie ze stresem. Myliłam się i to bardzo – jest to powieść, ale zdecydowanie nieszablonowa.

Liv Kamark żyje w wolnym związku z Johanem Bertelsenem. Mają dwie córki: ośmioletnią Agnes i dziesięcioletnią Emmanuelle. Ich związek można "określić jako miłość uwarunkowaną uczuciem trwalszym od przeciętnego obrazu małżeństwa"¹. Żadne z nich "nie chciało nadmiernie angażować w tę relację państwa ani religii"², jednak to głównie Johan nie chciał ślubu. Po czasie Liv przyznała mu rację i doszła do wniosku, że "tylko te związki, które trwają na zasadzie wewnętrznego przekonania partnerów o wzajemnym wkładzie w to, co postanowione, kierują się dojrzałymi wyborami"³. Niestety szczęście pryska, kiedy Liv dowiaduje się od przyjaciółki, że Johan ma kogoś na boku. Czy naszym bohaterom uda się wyjść z tej trudnej sytuacji? Uratują związek, czy może będą szukać szczęścia gdzie indziej?

Liv ma za sobą mnóstwo trudnych doświadczeń. Jej ojciec był alkoholikiem. Mimo iż mężczyzna od lat nie żyje, demony z tamtego okresu nadal ją nawiedzają. W samotności rozmyśla: "Wychowano mnie w poczuciu winy. Największą, moją winą było to, że to Anni umarła, a nie ja"⁴. Anni to siostra, którą Liv straciła w dzieciństwie na skutek choroby. Już jako dorosła kobieta Liv nie potrafi być szczęśliwa, wikła się w dziwne relacje, miewa miłosne przygodny, również z kobietami. Autor przedstawia nam bardzo skomplikowaną osobę, pełną smutku i problemów.

Ciężko mi było na początku wczuć się w fabułę i zrozumieć treść książki. Pierwsze strony był to dla mnie prawdziwy miszmasz. Jedne fragmenty książki są bardzo ekspresyjne, inne natomiast senne. Do tego autor wprowadza wzmianki na temat malarstwa. Trudno na początku połączyć te wszystkie elementy. Jednak gdy już przyzwyczaiłam się do tego rodzaju pisarstwa, książka zaczęła mi się podobać, a nawet mnie wciągnęła.

Powieść jest naładowana emocjami. Jest to książka o uczuciach, głównie o miłości. „Miłość nie może istnieć bez wzajemności. To ona sprawia, że czujemy się cali”⁵. Liv stara się uporać z rożnymi negatywnymi odczuciami, oswoić własne lęki. Jednak nie jest to zadanie łatwe. Autor bardzo dokładnie przedstawia nam ten obraz, pozwala wczuć się w klimat, w życie bohaterki.

Były też momenty, kiedy książka wydawała mi się mało wiarygodna. Chociażby moment, kiedy przypadkowa kobieta spotkana w parku zagaduje Liv słowami: ”Będąc w wolnym związku, odczuwam mentalną niezależność. Dopuszcza on erotyczną fascynację nowymi kochankami, bo jest wolny od patriarchalnego modelu życia. Pojęcie zdrady nabiera nowego znaczenia. To wolność znosi ją, unicestwia”⁶. Czy osoba zdrowa na umyśle tak przedstawia się nowo poznanej kobiecie? Wątpię.

Cieszę się, że wbrew początkowym obawom książka okazała się ciekawa i wzbudziła we mnie różne emocje. Przywiązałam się do postaci i bardzo chciałam żeby znalazły one swoje szczęście. Do tego sam finał bardzo mnie zaskoczył. Nie jest to książka łatwa, jest ona napisana w bardzo specyficzny sposób, jednak dzięki temu zawiera w sobie dużo treści, często głęboko ukrytej. "Pionowe formy wyciszenia" zostały uznane na Literacki Debiut Roku 2011, więc tym bardziej Wam je polecam.

Moja ocena 7/10

Krzysztof Bodzoń, Pionowe formy wyciszenia, Noveares – Wydawnictwo Innowacyjne, 2013

ISBN 978-83-7722-603-2

Str. 152

1. K. Bodzoń, Pionowe formy wyciszenia, Noveares – Wydawnictwo Innowacyjne, 2013, str. 37

2. Tamże, str. 37

3. Tamże, str. 38

4. Tamże, str. 101-102

5. Tamże, str. 36

6. Tamże, str. 63