Gillian Flynn "Zaginiona dziewczyna"

W październiku zeszłego roku weszła do naszych kin ekranizacja powieści Gillian Flynn "Zaginiona dziewczyna". Jest to świetny pretekst, by poszukać książki i przed obejrzeniem filmu poznać literacką wersję tej historii, by potem w trakcie oglądania marudzić i wzdychać, że przecież w książce było inaczej, że w mojej wyobraźni wyglądało to zupełnie nie tak... Niestety moich zastrzeżeń nie usłyszą producenci filmu, a jedynie mój mąż, który stara się to cierpliwie znosić, co niekiedy nie bywa łatwe. Istnieje też niewielka szansa, że nie będę miała zastrzeżeń do ekranizacji... Niebawem się o tym przekonam, a tymczasem kilka słów o książce.

Nick i Amy Dunne są małżeństwem, dokładnie dzisiaj przypada ich piąta rocznica. Amy na śniadanie przygotowała naleśniki, ale Nick i tak szybko ulotnił się z domu. Pojechał do baru o oryginalnej nazwie "Bar", który prowadzi wraz z siostrą. Nick wie, że tradycyjnie jak co roku z okazji kolejnej rocznicy czeka go poszukiwanie skarbów. Żona poukrywała w istotnych miejscach dla ich związku kolejne wskazówki, jak dotrzeć do prezentu, który dla niego przygotowała. Amy bardzo poważnie traktuje ten zwyczaj, który wyniosła z domu, gdzie to jej ojciec przygotowywał taką niespodziankę dla jej mamy. W ich związku role zostały zamienione. Zresztą Nick nie lubi tej zabawy i już sama perspektywa poszukiwań go nie cieszy, a co dopiero jeśli miałby sam ją przygotować... Zresztą póki co mężczyzna nie ma jeszcze prezentu dla żony. Musi coś do wieczora wykombinować. Tylko co? Gdy tak Nick marudzi na to, co go dzisiaj czeka, do baru dzwoni jego sąsiad z informacją, że drzwi do ich domu są otwarte na oścież i kot wyszedł na zewnątrz. Mężczyzna podejrzewa, że coś jest nie tak. Nick wraca więc do domu i zastaje tam pobojowisko. Nigdzie nie ma też jego żony. Amy zniknęła...

Trzeba przyznać, że Gillian Flynn udało się stworzyć bardzo ciekawą i skomplikowaną historię, pełną zwrotów akcji. Świetnie mydli czytelnikowi oczy, wyprowadzając go w pole, by za chwilę kompletnie go zaskoczyć. Dałam się wciągnąć w tę historię, bardzo byłam ciekawa finału, który... Tego niestety nie mogę Wam zdradzić.

Książka pisana jest z punktu widzenia Amy i Nicka. Na początku obserwujemy reakcję mężczyzny na zaginięcie jego żony i jednocześnie czytamy pamiętnik Amy, w który opisuje swoje relacje z Nickiem od momentu jak się poznali niemal do dnia dzisiejszego. Trzeba przyznać, że Nick też często wspomina różne historie z ich przeszłości, jednak ich wersje nie zawsze są spójne. Po czyjej stronie jest prawda?

Napięcie w tej książce na przemian rośnie i opada, by znowu po chwili sięgnąć zenitu. Ogólnie historia jest bardzo ciekawa, ale nie mogło się obyć bez pewnego "ale", a mianowicie autorka starała się wykreować dla każdego z narratorów specyficzny styl i trzeba przyznać, że się jej to udało. Niestety oba z nich momentami są dosyć irytujące, co przynajmniej chwilowo odbiera przyjemność z czytania. Jest to moje subiektywne odczucie i nie wiem, czy każdego dziwne wtrącenia w postaci pytań wraz z trzema wariantami odpowiedzi rodem z psychotestów będą denerwowały. Być może nie, ale mi wydawały się one zupełnie zbędne. W końcu udało mi się jednak przyzwyczaić do tego i innych dziwnych wtrąceń, których nie brakuje w powieści. Bohaterowie, by opowiedzieć nam o najmniejszym drobiazgu, zazwyczaj przytaczają bardzo długą historię, pełną zawiłości i oczywiście szczegółów, co może rodzić różne odczucia.

Nie zmienia to jednak faktu, że książka mi się podobała. Uważam, że jest to świetny thriller psychologiczny, z bardzo ciekawymi bohaterami, których ciężko rozgryźć, w którym wszystko wielokrotnie zmienia się jak w kalejdoskopie, i który nie raz zaskoczy czytelnika.

Gorąco polecam. Mam nadzieję, że film okaże się równie ciekawy.

Jednocześnie zapraszam Was do zabawy. W związku z rosnącymi zaległościami filmowymi, co wynika z faktu, iż ciężko zabrać jest mi się za czytanie powieści, które doczekały się ekranizacji, a bez tego oczywiście nie chcę oglądać filmów, postanowiłam zorganizować wyzwanie "Czytam zekranizowane powieści". Mam nadzieję, że to mnie zmobilizuje do nadrobienia zaległości w tym temacie. Wszystkich chętnych zapraszam do zapoznania się ze szczegółami w zakładce "Czytam zekranizowane powieści".

Moja ocena: 7/10

Gillian Flynn, Zaginiona dziewczyna, G+J Gruner+Jahr, 2013,

ISBN: 978-83-7778-297-2,

Str. 652.

Książka bierze udział w wyzwaniach: "Czytam zekranizowane powieści", "Kryminalnym wyzwaniu", "Czytam ebooki", "Historia z trupem" oraz "Przeczytam tyle, ile mam wzrostu" (4,1 cm, razem - 29,1 cm).