Paweł Pawlak „Odkupienie”

lutego 20, 2019

Paweł Pawlak „Odkupienie”

Niedawno informowałam Was o tym, iż Korci mnie czytanie... objęło patronatem medialnym książkę Pawła Pawlaka „Odkupienie”. Zauważyłam, że sporo z Was zaciekawił opis fabuły tej powieści. Wcale mnie to nie dziwi, bo i ja lubię tego typu książki. Gdy zaczęłam czytać tę historię, w pierwszym momencie skojarzyła mi się z powieściami Dana Browna, ale czy faktycznie cokolwiek łączy tych dwóch autorów i czy dalszy ciąg lektury okazał się równie fascynujący co jej początek?

W bazylice Sainte Clotilde w Paryżu znalezione zostają zwłoki kobiety. Ofiara ma odrąbaną głowę, a w jej miejsce ułożony został łeb kozła. Ciało jest zmasakrowane i leży w taki sposób, że przypomina kształt krzyża. Detektyw Lecroix przygląda się miejscu zbrodni, wie, że musi szybko rozwiązać tę sprawę, jednocześnie ma nadzieję, że informacja o przestępstwie nie zostanie zbyt szybko ujawniona opinii publicznej. Nie chce, by wzbudziła ona popłoch. Niestety brakuje mu punktu zaczepienia, wie, że sam sobie nie poradzi. Dzwoni więc do swego starego przyjaciela, profesora Witolda Orleckiego i prosi go o przylot z Polski do Paryża. Witold nie jest zadowolony z tej propozycji, nie lubi takich niespodzianych wyjazdów, do tego martwi się o córkę, która od miesiąca leży w szpitalu z powodu zagrożonej ciąży. Boi się, że coś może się wydarzyć, gdy będzie we Francji. Mimo obaw leci do Paryża...

„Odkupienie” czyta się bardzo dobrze. Historia wciąga praktycznie od pierwszej strony, całość napisana jest prostym językiem. Akcja posuwa się szybko i jak na takich niewielkich rozmiarów powieść dzieje się tu naprawdę sporo. Ciało kobiety zostało odnalezione w bazylice, dlatego detektyw Lacroix domyśla się, że zbrodnia ma podłoże religijne. Profesor Orlecki jest ekspertem w dziedzinie architektury sakralnej, dlatego bierze udział w śledztwie. Czy pomoże w odnalezieniu zabójcy?

Z pewnością na uwagę zasługują postacie głównych bohaterów. Detektyw Lacroix skrupulatnie prowadzi śledztwo, ale prywatnie jest wielkim bałaganiarzem. Natomiast profesor Orlecki jest człowiekiem bardzo ułożonym, pedantycznym i skrupulatnym. Mogłoby się wydawać, że taki duet nie rokuje zbyt dobrze, że w trakcie śledztwa wyniknie więcej nieporozumień niż pożytku ze współpracy, jednak panowie znają się od lat, mimo wielu różnic łączy ich wieloletnia przyjaźń, więc dogadują się całkiem dobrze.

„Odkupienie” okazało się przyjemną i ciekawą lekturą z zaskakującym finałem. Może porównanie do powieści Dana Browna nie jest jakoś szczególnie trafne, ale nie zmienia to faktu, że książka przypadła mi do gustu. Jedyne czego żałuję to to, że powieść tak szybko się kończy, zdecydowanie chciałoby się więcej. Mam nadzieję, że w kolejnych książkach Paweł Pawlak rozwinie jeszcze bardziej skrzydła i da nam możliwość przez dłuższy czas cieszyć się lekturą.

Niebawem ruszy konkurs, w którym do wygrania będzie powieść „Odkupienie”. Mam nadzieję, że chętnych do udziału w zabawie nie zabraknie. Wypatrujcie posta konkursowego.