Marc Levy "Dzieci wolności"

Kolorowa okładka nie zapowiada dramatycznej historii. Zastanawiać może fakt, że dziewczynka, która się na niej znalazła, jest przedstawiona w bieli i czerni. Być może to coś znaczy...

"Jutro będę cię kochał, ale dzisiaj jeszcze Cię nie znam".

Tymi pięknymi słowami autor zaczął swoją opowieść, również one nie zwiastują dramatycznej opowieści. Można by pomyśleć, że autor chce nam przybliżyć historię tej miłości, jednak jego zamysł jest zupełnie inny...

Jest to opowieść o drugiej wojnie światowej. Akcja rozgrywa się na terenie Francji, która owszem wypowiedziała Niemcom wojnę, jednak po bitwach Narodu i nad Sommą, gdzie zginęło wielu żołnierzy, bardzo szybko podpisała kapitulację. Odpowiedzialny za tę decyzję był marszałek Pétain. Francja przestała istnieć, powstało państwo francuskie, podzielone na dwie części: okupowaną i pozornie wolną. Jednak nawet tam, gdzie miała panować wolność, wielu ludzi żyło w niepewności, codziennie pojawiały się nowe dekrety pozbawiające ich kolejnych praw. W najgorszej sytuacji byli obcokrajowcy, uchodźcy z Węgier, Polski, Rumuni, Hiszpanii czy Włoch. Po pierwszej wojnie światowej Francja ich potrzebowała, to oni mieli pomóc w zaludnieniu kraju, który stracił na wojnie wielu swoich synów. Teraz nie byli już nikomu potrzebni, więc marszałek nie zamierzał martwić się ich losem, "nowy ład Pétaina miał być początkiem panowania nędzy, segregacji, odrzucenia, mordu i barbarzyństwa". Jednak wiele osób nie chciało się zgodzić na ten ład, chcieli walczyć z Niemcami. I o takich ludziach jest ta książka, o młodych bojownikach francuskiego Résistance. Swoją historię opowiedział Raymond Levy. Jest to opowieść o nim, jego bracie Claude'dzie i wielu innych ludziach, którzy mieli odwagę walczyć o wolność.

"Żyliśmy w strachu, ukrywaliśmy się, nie wiedzieliśmy, co przyniesie nam jutro, i do dziś trudno nam ożywić wspomnienie każdego dnia z tamtych lat".

Autor przybliża nam losy wielu wspaniałych osób, które miał okazję spotkać na swojej drodze. Opowiada nam ich historię i zwykle zdradza też jak zakończyło się ich życie. Niewielu z jego przyjaciół miało szansę przeżyć wojnę.

Jest to bardzo smutna opowieść o młodych i walecznych ludziach. Podczas gdy oni starali się stawiać opór okupantowi, państwo francuskie niestety zachowywało się wręcz przeciwnie. Nie tylko nie wspierało członków Résistance, ale również z nimi walczyło. To Niemcy byli ich wrogami, ale władze za wszelką cenę starały się utrzymać poprawne relacje z okupantem, zwalczały wszelkie próby buntu, a zamieszane w akcje osoby były zamykane w więzieniu, a potem rozstrzeliwane.

Jest to prawdziwa historia, która dzięki synowi Raymonda Levy'ego – Marc'owi – miała szansę ujrzeć światło dzienne. Takie książki ocenia się dużo trudniej, bo skoro napisało ją życie, to nie można kwestionować fabuły, ewentualnie sam sposób jej przedstawienia. W tym wypadku autorowi udało się oddać klimat tamtych czasów, przez co z łatwością mogłam wyobrazić sobie, wczuć się w trudne przeżycia naszych bohaterów. Wojenne losy Francji nie były mi zbyt dobrze znane, więc lektura tej książki była dla mnie też niezłą lekcją historii.

Mamy tu wielu wspaniałych bohaterów, jednak do niewielu z nich jesteśmy w stanie się przywiązać, bo ich życie jest bardzo kruche...

Książkę czyta się dobrze, jednak ja w trakcie tej lektury musiałam sobie robić co pewien czas przerwę, by odsapnąć od tych ponurych wydarzeń.

Zachęcam Was do tej niezbyt łatwej, ale bardzo wartościowej lektury.

Moja ocena: 8/10

Marc Levy, Dzieci wolności, Wydawnictwo Albatros Andrzej Kuryłowicz, 2009,

ISBN: 978-83-7359-903-1,

Str. 320.

Wszystkie cytaty pochodzą z recenzowanej książki.