Opal Carew "Fantazje w trójkącie"

"Fantazje w trójkącie" udało mi się wygrać w konkursie zorganizowanym przez Katarzynę K na blogu Recenzja pisana emocjami. Kasiu dziękuję bardzo! Nietrudno zgadnąć, że tym razem mamy do czynienia z literaturą erotyczną. Ocena książek z tego gatunku nastręcza mi problemu, bo ich ocenianie na tle klasyki literatury światowej, kojarzy mi się z porównywaniem filmów pornograficznych z arcydziełami światowej kinematografii. Nawet umieszczenie ich w jednym zdaniu, wydaje się być profanacją. Ale do rzeczy...

Jenny Kerry jest sfrustrowana swoim związkiem z Ryan'em, który po raz kolejny wybrał pracę zamiast niej. Tym razem jest zmuszona iść sama na ślub i wesele Suzie i Glena. Jenny jest zła na swojego chłopaka, że w ostatniej chwili zrezygnował z uczestniczenia w tej uroczystość. Jenny kocha Ryan'a, ale czy on kocha ją, skoro praca jest dla niego ważniejsza? Ich spotkania są coraz rzadsze, Jenny zastanawia się, czy jest sens ciągnąc dalej ten związek. Niespodziewanie jej ukochany zjawia się na imprezie i ku zdziwieniu Jenny odgrywa nieznajomego. Przedstawia się jej jako Jake. Jenny wchodzi w tę grę, uznaje, że jej chłopak chce jej sprawić przyjemność, pozwolić zrealizować jej fantazję erotyczną. Dziewczyna marzyła o seksie z nieznajomym, a raczej z ukochanym odgrywającym nieznajomego. Sama przedstawia się jako Aurora. Jake zaprasza piękną kobietę do tańca, który staje się coraz bardziej ekscytujący, aż w końcu oboje lądują w łóżku i spędzają ze sobą bardzo namiętną noc. Następnego dnia rano, gdy się rozstają, Jena nie ma pojęcia, że mężczyzna, z którym spędziła noc, to nie Rayan, ale jego brat bliźniak, który faktycznie ma na imię Jake. Jak myślicie, co może z tego wyniknąć?

Napis z okładki zapewnia nas, że "pomyłka jeszcze nigdy nie była tak podniecająca...", ale czy jest tak faktycznie? Akcja książki jest szyta bardzo grubymi nićmi, można w niej znaleźć wiele nieścisłości. Bohaterowie są bardzo płascy, przewidywalni, ale za to napaleni do granic możliwości. Orgazmy są tak powalające i łatwe do osiągnięcia, że można wpaść w poważne kompleksy. Zakończenie tak śmieszne, że nawet koń by się uśmiał. Moim zdaniem "50 twarzy Greya" przy tej książce to niemal arcydzieło, które faktycznie mogło rozbudzić wyobraźnię (może nie każdego, ale jednak). W tym wypadku mamy bardzo tanie romansidło, które autorka okrasiła dużą ilością seksu. Jak myślę o Jenny, to mam przed oczami jej ogromnych rozmiarów biust, natomiast Ryan i Jake kojarzą się mi z ich wielkimi penisami, które autorka rzadko nazywa tak poprawnie. Nie brakuje w tej książce wulgarności, brzydkich słów, niesmacznych określeń.

Dochodzimy w końcu do sedna sprawy i muszę sobie zadać pytanie, czego faktycznie oczekiwałam od tej książki? Czy literaturę erotyczną można postawić na równi z filmami pornograficznymi? Myślę, że nie, jej odpowiednikiem powinien być film erotyczny, czyli taki, który rozbudza wyobraźnie, pokazuje dużo, ale nie jest samym seksem. Dla mnie opisy w tej książce były bardzo płytkie, czasami nudne, jakby autorce zabrakło wyobraźni. Nie rozbudziły moich zmysłów, a pokazały głównie samą akcję, która miała się tak do rzeczywistości, jak ta z filmów pornograficznych, czyli nijak. Autorka próbowała zbudować jakąś fabułę, ale wyszło jej to bardzo nieudolnie. Czytając kolejne strony okraszone dużą ilością seksu, wiedziałam przynajmniej, o czym czytam, natomiast te, na których autorka usiłowała opisać rozterki naszych bohaterów wcale do mnie nie przemawiały.

Na koniec pewnie chcielibyście wiedzieć, czy Wam tę książkę polecam? Cóż, trudne pytanie, ale myślę, że mogę ją polecić jedynie amatorom literatury erotycznej i to wyłącznie tym, dla których opisy erotycznych zabaw są ważniejsze od fabuły, piękno języka nie ma znaczenia, liczy się tylko zabawa. Osoby, które lubią się rozsmakowywać w pięknie utworu, oczekują cudownych doznać, głębokich uniesień (niekoniecznie seksualnych), lepiej niech sobie darują tę książkę. Ja przeczytałam ją bez obrzydzenia, nawet całkiem szybko się z nią uporałam, ale niestety nie było tak podniecająco, jak mnie zapewniał napis z okładki. Do "Fantazji w trójkącie" chyba najbardziej mi pasuje określenie "może być" i przy takiej ocenie pozostanę, mimo iż książka pozostawia wiele do życzenia.

A co Wy myślicie o literaturze erotycznej? Macie jakieś swoje ulubione tytuły? Może polecicie mi coś dobrego?

Moja ocena: 4/10

Opal Carew, Fantazje w trójkącie, Wydawnictwo Czarna Owca, 2013

ISBN: 978-83-7554-572-2

Str. 264