Jo Nesbø „Pragnienie”

„Pragnienie” Jo Nesbø to jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku. Bardzo sobie cenię twórczość tego norweskiego pisarza, a serię z Harrym Holem wprost uwielbiam. Cóż, rzadko się zdarza, żeby cykl rozrósł się do ponad dziesięciu tomów, jak to jest w tym przypadku. Czy jedenaście części to jednak nie za dużo? Czy Jo Nesbø nie zabrakło pomysłów dla jego bohaterów? Czy może czas najwyższy zakończyć tę serię?

Harry Hole jest szczęśliwy. Kocha, nie pije, trzyma się z dala od morderstw, chociaż w snach nadal odwiedzają go mordercy. Wykłada w Wyższej Szkole Policyjnej, a wolny czas poświęca żonie. Niemal sielanka, ale oczywiście wszystko do czasu.

Młoda kobieta zostaje zamordowana we własnym mieszkaniu i to w bardzo brutalny sposób. Chwilę wcześniej wróciła z randki. Czy to poznany w internecie mężczyzna ją zamordował? Szybko okazuje się, że kobieta została pogryziona, a na jej ciele są widoczne ślady metalowej sztucznej szczęki. Do tego na miejscu zdarzenia jest zdecydowanie za mało krwi? Co się z nią stało? Po co morderca miałby ją zabierać ze sobą?

Mikael Bellman, komendant policji, ma szansę na stanowisko ministra sprawiedliwości. Ma obawy, że jeśli sprawa ostatniego morderstwa nie zostanie rozwiązana w ekspresowym tempie, to z jego awansu będą nici. Postanawia więc zrobić wszystko, by jak najszybciej znaleźć mordercę. Szantażem zmusza Harry'ego Hole'a do udziału w śledztwie, do stworzenia alternatywnej grupy dochodzeniowej, która ma niezależnie od Katrine Bratt próbować rozwikłać sprawę... Harry jest zły, że Bellman tak zmusił go do udziału w śledztwie, ale sam przed sobą musi się przyznać, że ta sprawa go ciekawi, a widok miejsca zbrodni nasuwa pewne skojarzenia...

Bardzo się cieszę, że mogłam po raz kolejny spotkać się z moim ulubionym bohaterem, że praktycznie od pierwszej strony dałam się wciągnąć w wir akcji i że Nesbø ani trochę nie odpuszcza. Ta seria trzyma poziom, a nawet można powiedzieć, że nabiera rozpędu. Po pierwszych, ciekawych, ale niepozbawionych małych niedociągnięć części, potem jest już tylko lepiej, coraz lepiej. Na uwagę zasługuje warsztat autora, jego kreatywność, fakt, że mimo napisania wielu książek, wykreowania szeregu morderców i czarnych charakterów, ciągle zaskakuje czytelników, nie zanudza, nie powtarza się. Tworzy świetną intrygę kryminalną, krwawą i z dreszczykiem emocji, świetnie dawkuje napięcie, bardzo komplikuje sprawę, wodzi czytelnika za nos, sprawia, że już niczego nie jest pewny. Był taki moment, że niemal wszyscy bohaterowie zachowywali się dosyć niepokojąco, wątpiłam w ich uczciwość i podejrzewałam o mniejszy lub większy udział w popełnianych morderstwach.

„Pragnienie” to oczywiście kryminał, ale główny watek świetnie wpasowuje się w tło społeczne i obyczajowe. Mamy tu sporą galerię postaci, bardzo różnorodnych, złożonych i świetnie scharakteryzowanych. Nie pozbawionych wad, dylematów i obaw. Nie brakuje tych, popełniających błędy, działających na granicy prawa, potrafiących postawić wszystko na jedną kartę. Z wieloma bohaterami bardzo już się zżyłam, więc w trakcie lektury trudno jest mi się o nich nie martwić, nie zastanawiać się, czy nie staną się łupem mordercy. Jo Nesbø już wielokrotnie pokazał, że w jego książkach wszystko się może wydarzyć, że nie ma ludzi nieśmiertelnych, że nie oszczędza nikogo. Po jego powieściach można się spodziewać wszystkiego. Cóż, więc i życie Harry'ego nie będzie trwało wiecznie – jestem tego świadoma, ale mam jednocześnie nadzieję, że jeszcze długo będzie igrał z losem.

Tym, którzy znają poprzednie części serii z Harrym Holem w roli głównej, z pewnością nie trzeba reklamować „Pragnienia”. Bez wątpienia te osoby albo już czytają tę powieść, albo zrobią to w niedalekiej przyszłości. Jeśli jednak przygoda z tym bohaterem jeszcze przed Wami, to mogę Wam tylko zazdrościć. Tyle emocji i napięcia jeszcze przed Wami, tyle tomów fascynujących opowieści, interesujących wieczorów i nocy... Czytam tę serię w takiej kolejności, jak została napisana i jest to moim zdaniem najlepszy wybór. W ten sposób nic Was nie ominie, zarówno wątki kryminalne jak i obyczajowe ułożą Wam się w spójną całość. Cóż, można pewnie czytać serię w innym porządku, ale w ten sposób sporo stracicie. Nie będziecie mieli możliwości dostrzec, jak autor stopniowo staje się mistrzem manipulacji czytelnikiem. Pierwsze części są trochę słabsze, ale już widać potencjał, który rozwija się z każdym kolejnym tomem.

Uwielbiam tę serię!

Moja ocena: 10/10

Za możliwość przeczytania tej książki serdecznie dziękuję Grupie Wydawniczej Publicat S.A.

Jo Nesbø, Pragnienie, Publicat S.A., 2017,

ISBN: 978-83-271-5597-9,

Str. 464.

Recenzja bierze udział w wyzwaniach: "Czytamy nowości", "Na tropie" oraz "Kryminalnym wyzwaniu".