Parnaz Foroutan "Dziewczyna z ogrodu"

Wydawnictwo Kobiece dopiero od niedawna istnieje na naszym rynku, ale mam wrażenie, że już zdobyło sporą popularność. Założyły je kobiety dla kobiet. Na stronie wydawnictwa możemy przeczytać, że jego "misją jest dostarczenie unikalnych, niebanalnych i intrygujących książek tworzonych przez kobiety i dedykowanych tylko dla kobiet. Książek, które odpowiedzą na wyzwania współczesnej kobiety, będą niczym drogowskazy umożliwiające rozwiązanie wielu problemów i posłużą za katalizatory zmian, których kobiety – po lekturze książek Wydawnictwa Kobiecego – będą dokonywać więcej i świadomiej". Czy "Dziewczyna z ogrodu" Parnaz Foroutan odpowiada temu właśnie opisowi?

Mahbube dorastała bez matki, która umarła, gdy dziewczyna była bardzo mała. Dziewczyna od zawsze próbowała dociec, co było przyczyną śmierci jej mamy. Zwykle słyszała, że to sprawy kobiece. Jednak Chorszid nie umarła na żadną z chorób, które nękają ciało, zachorowała jej dusza... "Dziewczyna z ogrodu" to opowieść o życiu tej kobiety, jej męża, szwagra i szwagierki. To historia życia dwóch par, którym wiodło się dosyć dobrze, no może poza jedną kwestią. Rachel i Aszer nie mogli doczekać się potomstwa. Kobieta wiedziała, że jeśli nie da mężowi syna, to ten przyprowadzi do domu kolejną żoną, a może nawet rozwiedzie się z nią i ją odeśle. Rachel bardzo chciała sprostać tym wymaganiom, chciała zajść w ciążę i urodzić dziecko. Niestety czas leciał i nic się w tej kwestii nie zmieniało...

Rzecz dzieje się w Iranie w dwudziestym wieku. Nie ma tam mowy o równouprawnieniu kobiet, o tym, żeby mogły one same decydować o sobie. Wszystkie ważne decyzje podejmują za nie najpierw ojcowie, a potem mężowie, których oczywiście też nie wybierają sobie same. Ich wartość mierzona jest ilością urodzonych dzieci, najlepiej synów. Muszę jednak w tym momencie podkreślić, że główni bohaterowie wcale nie są Muzułmanami, są bogatymi Żydami, a mimo to w ich życie codziennie wdziera się Islam i w zasadzie nie da się tego uniknąć...

Zawsze gdy czytam takie opowieści, cieszę się, że żyję w Europie w dwudziestym pierwszym wieku i mam nadzieję, że nigdy nie będę musiała się bezpośrednio zmierzyć z taką niesprawiedliwością, z takim traktowaniem kobiet. Jednak "Dziewczyna z ogrodu" to nie tylko opowieść o irańskich kobietach, to też książka o pragnieniu posiadania potomstwa, o potrzebie pozostawienie po sobie śladu i o miłości matki do dziecka.

Sama tematyka nie jest łatwa, chociaż bardzo ciekawa i emocjonująca. Autorka w interesujący sposób łączy teraźniejszość z przeszłością, co może nie ułatwia odbioru opowieści, ale z pewnością dodaje jej pewnego uroku. Niekiedy przez te przeskoki w czasie miałam zamazany obraz rzeczywistości, jednak z czasem z tej mgły wyłoniła się w pełni klarowna historia. Ogólnie czyta się ją bardzo dobrze. Niejednokrotnie łapałam się na tym, że nie mogę się od niej oderwać, że obiecuję sobie, iż czytam jeszcze tylko jedną stronę i idę się zająć obowiązkami, a faktycznie zawsze przerzucałam znacznie więcej kartek. Jednak nie wiem, czy jest to książka, którą można przeczytać na jedno posiedzenie. Wydaje mi się, że nie. Ja kilka razy potrzebowałam małego oddechu od ludzkiej niesprawiedliwości, od tego męskiego świata, w którym kobiety nie mają prawa marzyć.

Jest to opowieść rozdzierająca serce każdej kobiety, a w szczególności matki. Poruszyła ona wiele strun mojej duszy, sprawiła, że na chwilę przeniosłam się do zupełnie innej rzeczywistości. Cóż, trzeba przyznać, że powieść "Dziewczyna z ogrodu" to świetny debiut, który w pełni spełnił moje oczekiwania, a jednocześnie doskonale wpisuje się w założenia Wydawnictwa Kobiecego.

Oczywiście polecam!

Moja ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.

Parnaz Foroutan, Dziewczyna z ogrodu, Wydawnictwo Kobiece, 2016.

ISBN: 978-83-65170-39-2,

Str. 270.