Camilla Läckberg "Kaznodzieja"

"Kaznodzieja" to druga część serii Camilli Läckberg, której akcja rozgrywa się w niewielkim miasteczku na wybrzeżu Szwecji – Fjällbacka. Pierwszą część – "Księżniczkę z lodu" – czytałam już jakiś czas temu i wspominam ją bardzo dobrze. W sumie z tego co pamiętam, miałam tylko jedno zastrzeżenie, a mianowicie w moim odczuciu główny bohater Patrik Hedström z trudem i dopiero po pewnym czasie wpadał na bardzo oczywiste rozwiązania. Dlatego byłam bardzo ciekawa, czy tym razem lepiej się spisze...

W Wąwozie Królewskim znalezione zostają zwłoki młodej kobiety. Co jeszcze dziwniejsze oprócz ciała policjanci znajdują na miejscu też szkielety dwóch innych osób. Ich stan wskazuje na to, że mogą dotyczyć zbrodni sprzed dwudziestu pięciu lat. Wtedy zaginęły dwie młode kobiety, a ich ciał dotychczas nie odnaleziono. Obrażenia na ciele wszystkich ofiar są bardzo podobne. Czyżby dawny morderca znowu zaczął zabijać...

W Szwecji panuje okropny upał. Partnerka Patrika – Erika - jest w ósmym miesiącu ciąży, więc dla niej ten skwar jest jeszcze trudniejszy do zniesienia. Patrik zaplanował sobie na ten czas urlop, bo chciał go spędzić ze Eriką, niestety w związku ze znalezieniem w Wąwozie Królewskim zwłok musi przerwać wypoczynek.

Muszę przyznać, że ta część przypadła mi bardziej do gustu niż poprzednia. Na szczęście nasz główny bohater jest tym razem bardziej rozgarnięty, czego niestety nie można powiedzieć o niektórych jego kolegach z pracy. Autorka puściła wodzę fantazji tworząc postacie kilku z nich, szczególnie z Ernsta wyszedł jej stereotypowy policjant, którego głupota może każdego wprawić w osłupienie.

Jak na kryminał przystało, mamy zbrodnie i śledztwo. Jednak w tym wypadku mamy dwie sprawy – współczesną i sprzed dwudziestu pięciu lat. Można podejrzewać, że coś je łączy, tylko nie wiadomo, czy jest to osoba mordercy, czy coś zupełnie innego. Nie można w tym wypadku odmówić autorce pomysłowości. Uknuła ona świetną intrygę, której rozwiązanie nie jest zbyt oczywiste. Myślę, że ten wątek został poprowadzony dużo lepiej niż w przypadku "Księżniczki z lodu". W trakcie czytania miałam kilka malutkich zastrzeżeń, ale może jestem zbyt drobiazgowa...

Jednak jak przystało na książki tej autorki, po raz kolejny obok wątków kryminalnych pojawiają się również obyczajowe. Camilla Läckberg tworzy bardzo ciekawe postacie, opisuje powiązania między nimi, wzajemne relacje, ale też życie na wybrzeżu Szwecji. Bardzo podoba mi się to połączenie. Przyglądamy się związkowi Eriki i Patrika. Ciążowe rozterki Eriki są mi szczególnie bliskie, więc czytałam je z dużym zrozumieniem. Dużo trudniej jest mi zrozumieć postawę jej młodszej siostry, które wikła się w kolejne destrukcyjne związki, podejmuje decyzje, które są ze szkodą dla niej i jej dzieci. Niestety takie kobiety też istnieją, można się temu dziwić, można się z tym nie zgadzać, ale wiele osób nie potrafi się wyrwać z pułapki, w którą same się wpędzają. Na końcu jest też bardzo ciekawa rodzina, której głową był nieżyjący już kaznodzieja Ephraim. Jego potomkowie tworzą bardzo interesującą mieszankę charakterów. Wydaje się, że członkowie rodziny coś ukrywają, z jednej strony przed sobą, ale można odnieść też wrażenie, że łączy ich też jakiś wspólny sekret...

Lektura "Kaznodziei" była dla mnie bardzo ciekawa, przeczytałam ją z dużą przyjemnością. Dałam się wciągnąć w losy bohaterów i oczywiście w rozwiązywanie zagadki. Skoro druga część jest lepsza od pierwszej, to dalej spodziewam się jeszcze bardziej interesujących pomysłów. Kolejne dwa tomy czekają na półce, więc niebawem dowiecie się, czy moje przypuszczenia okazały się słuszne.

Moja ocena: 8/10,

Camilla Läckberg, Kaznodzieja, Wydawnictwo Czarna Owca, 2013,

ISBN: 978-83-7554-506-7,

Str. 440.