Eben Alexander "Dowód. Prawdziwa historia neurochirurga, który przekroczył granicę śmierci i odkrył niebo"

Jakiś czas temu książka "Dowód" Ebena Alexandra była dosyć popularna w blogosferze. Przeczytałam wtedy sporo pochlebnych opinii na jej temat, więc postanowiłam ją zdobyć. Nieco później upolowałam ją na wyprzedaży, ale za lekturę zabrałam się dopiero teraz. Zwlekałam dosyć długo, chociaż byłam bardzo ciekawa tej pozycji. Po zapoznaniu się z tak wieloma opiniami na temat tej książki wiedziałam, że albo będę nią zachwycona, albo mocno rozczarowana. Jak jest faktycznie?

Eben Aleksander jest neurochirurgiem. W swojej pracy nieraz miał do czynienia ze śmiercią. Niektórzy z jego pacjentów zapadali też w śpiączkę, byli bardzo blisko śmierci, a jednak wracali do świata żywych. Wielu z nich opowiadało o swoich doświadczeniach z pogranicza życia i śmierci, o świetlistym tunelu i tym, co się znajduje na jego końcu. Eben z grzeczności ich wysłuchiwał, ale uważał, że to jakieś majaki senne i nie zaprzątał sobie tym głowy. Wszystko do czasu, gdy sam bardzo poważnie zachorował i na tydzień zapadł w śpiączkę, by odkryć zupełnie mu nieznaną krainę. Jego późniejsze wybudzenie było dla lekarzy wielkim zaskoczeniem, bo nie dawali mu zbyt dużych szans na przeżycie, a tym bardziej na całkowity powrót do zdrowia.

Ta książka to zapis choroby Ebena, tego, czego doświadczył będą w śpiączce. Mężczyzna próbuje nas przekonać do tego, że odwiedził niebo, rozmawiał z Bogiem i otoczony był ogromną miłością. Uważa, że jako neurochirurg ma odpowiednią wiedzę, by udowodnić wszystkim, że jego dusza odbyła podróż w zaświaty i że Bóg bardzo nas kocha.

Książka zaczyna się bardzo ciekawie i obiecująco, zapis choroby Ebena też jest interesujący, niestety pozostałe elementy tej pozycji już nie. Autor sam przyznaje, że to, czego doświadczył, gdy był w śpiączce, trudno ubrać w słowa, żadne z nich nie wydawały mu się wysterczające. Mimo jego starań nie poczułam magii tamtych chwil ani tego, jakbym z nim była. Za to czułam znudzenie.

Ta książka ma być dowodem na istnienie życia po życiu. Eben Alexander jest naukowcem i czuć to w trakcie czytania. Mężczyzna próbuje w naukowy sposób udowodnić, że to czego doświadczył, nie mogło być wytworem jego wyobraźni. Niestety jego argumenty często są trudne do ogarnięcia dla przeciętnego człowieka. Musze przyznać, ze sięgając po "Dowód" zupełnie nie spodziewałam się takiej rozprawy naukowej.

Niestety "Dowód" mnie nie zachwycił. Lektura okazała się w przeważającej większości nudna, nie trafiła do mojej wyobraźni, a naukowe argumenty mnie zmęczyły. Do tego autor opowiada o swoich przeżyciach w dosyć podniosły sposób, momentami wręcz patetyczny, a to też nie do końca mnie przekonuje. Moje oczekiwania rozminęły się z rzeczywistością. Liczyłam na ogrom emocji, na wyczerpujące opisanie przeżyć autora, a niestety było zupełnie inaczej. Lektura mnie nie poruszyła, a temat wydaje się być opisany bardzo pobieżnie. Książka nie trafiła w mój gust, ale bynajmniej nie zamierzam Was do niej zniechęcać. Niewykluczone, że Was ona zachwyci, zupełnie jak wielu czytelników na całym świecie. Dla mnie niestety „Dowód” okazał się sporym rozczarowaniem.

Moja ocena: 5/10

Eben Alexander, Dowód. Prawdziwa historia neurochirurga, który przekroczył granicę śmierci i odkrył niebo,  Znak Literanova, 2013,

ISBN: 978-83-240-2373-8,

Str. 256.

Recenzja bierze udział w wyzwaniu:  "Łów słów".