Alice Sebold "Szczęściara"

Tytuł tej powieści wydaje się wskazywać, iż czeka nas wesoła i optymistyczna lektura. Nic bardziej mylnego. Powieść, o której chciałabym Wam dzisiaj opowiedzieć, to opis najbardziej traumatycznych wydarzeń z życia autorki. Jest to powieść autobiograficzna, w której Alice Sebold obnaża się przed czytelnikami.

Kończy się rok akademicki na Syracuse University. Większość studentów bierze udział w imprezach pożegnalnych przed wyjazdem na wakacje. Alice spędza wieczór ze swoim chłopakiem, a potem w środku nocy wraca samotnie do akademika. Niestety w parku zostaje napadnięta, zaciągnięta do tunelu, który kiedyś służył jako podziemne wejście do amfiteatru, i bardzo brutalnie zgwałcona przez czarnoskórego mężczyznę. Dziewczyna w obawie o własne życie wykonuje polecenia gwałciciela. W końcu ten zabiera jej kilka dolarów i puszcza wolno.

Chociaż Alice udaje się ujść z życiem z rąk oprawcy, to jednak to jedno wydarzenie diametralnie zmieni ją i jej świat. Autorka szczegółowo opisuje to, przez co musi przejść ofiara gwałtu, opisuje reakcje studentów na jej widok, obdukcję lekarską i przesłuchania na policji. To, w jaki sposób zareagowała jej rodzina, próby poradzenia sobie z sytuacją...

Sam gwałt opisany jest bardzo dokładnie, bez owijania w bawełnę, obnaża całe okrucieństwo sprawcy przestępstwa. Pokazuje też, że w obliczu zagrożenia, gdy dziewczyna już wiedziała, że nie uniknie przemocy, desperacko walczyła o życie. Alice opisuje to, co czuła w danej chwili. Później bardzo starała się, żeby być dzielna, stawić czoło otoczeniu, dopomóc, by gwałciciel znalazł się za kratkami. Ta walka miała pomóc jej odzyskać spokój, wewnętrzną równowagę, ale niestety są wspomnienia, których nie da się uciszyć, są rzeczy, nad którymi nie da się przejść do porządku dziennego...

Trudno oceniać książkę, którą napisało życie. Można dyskutować, czy wszystkie posunięcia dziewczyny były słuszne, ale tak naprawdę nie mamy do tego większego prawa. Tylko osoba, która przeszła przez gwałt może się na ten temat wypowiedzieć. Zresztą dużo zależy od charakteru osoby poszkodowanej, jej mentalności. Alice opisała swój sposób radzenia sobie z trudną rzeczywistością, przedstawiła swoją historię bardzo szczegółowo i realistycznie. Podziwiam ją za odwagę, że potrafiła przed całym światem podzielić się tymi traumatycznymi i bardzo osobistymi przeżyciami. Nie da się ukryć, że jest to bardzo przygnębiająca historia, okropnie trudna, a przez to, że jest to opowieść oparta na faktach, tym bardziej nie można przejść obok niej obojętnie.

"Szczęściarę" polecam tym, którzy czują się na siłach, by zmierzyć się z tą historią, z bólem i cierpieniem.

Moja ocena: 7/10

Alice Sebold, Szczęściara, Wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz, 2004,

ISBN:83-7359-099-4,

Str. 320.

Recenzja bierze udział w wyzwaniach: "Klucznik", "Debiuty" oraz "Czytam literaturę amerykańską".