Robert Galbraith "Wołanie kukułki"

Na tylnej stronie okładki możemy przeczytać, że tajemniczy Robert Galbraith to J.K. Rowling, której chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Nie rozumiem sensu wydawania książki pod pseudonimem, skoro już na okładce pojawia się prawdziwe nazwisko autora. Pisarze, którzy odnieśli sukces, zdobyli rzeszę wiernych fanów, czasami chcą się sprawdzić, wydać coś nowego pod innym nazwiskiem, co jestem w stanie oczywiście zrozumieć. Wyjaśnienia tej dziwnej sytuacji postanowiłam poszukać w internecie i bardzo szybko dotarłam do informacji, że dopóki nie ujawniono, kto kryje się za nazwiskiem Roberta Galbraith'a powieść sprzedawała się bardzo słabo. Jak łatwo zgadnąć, gdy tylko pojawiła się informacją, że to J.K. Rowling jest autorką tego kryminału, sprzedaż natychmiast ogromnie wzrosła... Takie niestety są prawa rynku wydawniczego i nic na to nie poradzimy. Przejdźmy więc do sedna sprawy, czyli treści książki.

Słynna modelka, Lula Landry, wylatuje z balkonu swojego apartamentu. Policja po przeprowadzeniu śledztwa uznaje, iż było to samobójstwo. To, że Lula wcześniej miała już problemy psychiczne powoduje, że dosyć łatwo prawie wszyscy są w stanie uwierzyć w tę wersję wydarzeń. Jedynie jej brat, John Bristow, nie wierzy w samobójstwo Luli, więc postanawia wynająć prywatnego detektywa, Cormorana Strike'a, by zbadał tę sprawę.

Detektyw właśnie rozstał się ze swoją narzeczoną i przyszło mu zamieszkać w biurze. Jego firma jest na skraju bankructwa, Cormoran tonie w długach, do tego zanosi się na podwyżkę czynszu, a Tymczasowe Rozwiązania przysłały mu sekretarkę, na którą zdecydowanie go nie stać... Dzięki zleceniu od Bristow'a ma szansę wyjść na prostą. Początkowo detektyw ma skrupuły i nie chce wziąć tej sprawy, bo wydaje mu się, że została ona już dokładnie zbadana i nie ma najmniejszych wątpliwości co do samobójstwa. Nie chce wykorzystywać naiwności brata ofiary, jednak w końcu się zgadza. Nie da się ukryć, że to zlecenie jest mu bardzo potrzebne.

Mamy tu dwójkę bardzo ciekawych bohaterów. Z jednej strony detektywa, który ma za sobą służbę wojskową zakończoną wypadkiem i utratą nogi, z drugiej - Robin Ellacott, młodą sekretarkę o aspiracjach detektywistycznych, świeżo upieczoną narzeczoną. Jej partner, Matthew, jest księgowym i nie potrafi zrozumieć, co tak pasjonuje jego ukochaną w nowej pracy. Cormoran nie jest zbyt łatwy w obyciu, bywa szorstki, tajemniczy i dumny. Za to Robin z ogromnym wdziękiem radzi sobie ze swoim szefem, dzięki czemu ta dwójka tworzy ciekawy team, którego trudno nie obdarzyć ogromną sympatią.

Za sprawą zagadki śmierci Luli mamy wgląd w świat ludzi sławnych i bogatych. Poznajemy słynnego projektanta mody, producenta filmowego, aktora i kilka modelek, ale też ludzi chorych psychiczne oraz na skraju nędzy. Te dwa jakże różne światy ciągle się ścierają. Widzimy, że sława ma też swoje niezbyt przyjemne strony, że dziennikarze zrobią wszystko dla jednego skandalicznego zdjęcia, że na podstawie własnych domysłów są w stanie stworzyć zupełnie absurdalną historię. Trudno w tym wypadku nie popaść w paranoję, nie bać się wchodzić z domu, rozmawiać przez telefon, bo każdy ruch celebrytów jest bacznie obserwowany.

Kryminał jest ciekawy, a rozwiązanie zagadki bardzo zawiłe. Czyta się ją dobrze, ale niestety nie jest to powieść, od której nie potrafiłabym się oderwać, którą czytałabym z wypiekami na twarzy. Muszę przyznać, że początek bardzo mnie wciągnął, potem miałam kilkakrotnie wrażenie, że akcja toczy się trochę zbyt leniwie. Ja zdecydowanie wolę wartką akcję, gdy wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie. Natomiast ta powieść bardziej przypomina klasyczne kryminały, w których wszystko opiera się na sile dedukcji detektywa, który uparcie pracuje nad sprawą i prawie do końca nie dzieli się z czytelnikiem swoimi domysłami. "Wołanie kukułki" jest początkiem serii kryminałów z Cormoranem Strikiem, jestem więc ciekawa, czy autorka utrzyma to leniwe tempo akcji, czy może nada jej więcej życia. Chętnie się o tym przekonam, a Was zachęcam do przeczytania "Wołania kukułki" i wyrażenia własnych opinii, bo jestem ich bardzo ciekawa.

Moja ocena: 7/10

Robert Galbraith, Wołanie kukułki, Wydawnictwo Dolnośląskie, 2013,

ISBN: 978-83-271-5074-5,

Str. 452.